Oferta

Terapia dorosłych

Udowodniono, że terapia poznawczo-behawioralna jest szczególnie skuteczna w leczeniu:

  • Napadów paniki i nadmiernego zamartwiania się
  • Fobii (w tym fobii społecznej i agorafobii)
  • Depresji
  • Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego („nerwicy natręctw”)
  • Zaburzeń odżywiania (bulimii, anorexi nervosy, kompulsywnego objadania się i otyłości)
  • Fobii społecznej
  • PTSD (zaburzenia stresowego pourazowego)
  • Zaburzeń snu
  • Przewlekłego bólu i zmęczenia
  • Złości

Zastosowanie tej formy terapii ma też udowodniony wpływ na poprawę funkcjonowania i samopoczucia osób z diagnozą schizofrenii i zaburzenia afektywnego dwubiegunowego (CHAD).

Ponadto terapia poznawczo-behawioralna pomaga uporać się z poczuciem ciągłego przygnębienia, poczuciem winy, uporczywymi, negatywnymi myślami o sobie i niską samooceną. Umożliwia uwolnienie się od nadmiernego strachu, bolesnych wspomnień.

W trakcie terapii kładziony jest nacisk na rozwijanie umiejętności radzenia sobie z silnymi emocjami i stresem oraz kształtowanie sposobów konstruktywnego rozwiązywania problemów, co przekłada się na poprawę sytuacji zawodowej i osobistej.

Terapia dzieci i młodzieży

Terapia poznawczo-behawioralna jest skuteczną metodą leczenia problemów występujących u dzieci i młodzieży. Jej forma i sposób prowadzenia został dostosowany do potrzeb i poziomu rozwojowego dzieci w każdym wieku.

Terapia poznawczo-behawioralna jest zalecana przez lekarzy psychiatrów u dzieci ze zdiagnozowanymi zaburzeniami psychicznymi, np.

  • ADHD
  • zaburzenia lękowe (fobia, fobia społeczna, lęk separacyjny)
  • zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne („nerwica natręctw”)
  • depresja
  • zaburzenie afektywne dwubiegunowe (CHAD)
  • zaburzenie odżywiania

Ta forma psychoterapii pomaga także dzieciom i młodzieży uporać się z problemami takimi jak:

  • niska samoocena
  • uczucie ciągłego przygnębienia
  • kłopoty w nawiązywaniu znajomości
  • trudności w radzeniu sobie ze stresem
  • wybuchy złości
  • samookaleczenia

Poradnictwo psychologiczne

Jeśli pojawiają się u Ciebie pytania:

  • Czy to normalne, że tak się czuję?
  • Czy potrzebuję terapii?
  • Jak poprawić relacje z ludźmi?
  • Dlaczego ciągle powtarzam te same błędy?
  • Jak postępować z dzieckiem? Dlaczego nie słucha tego, co mówię?

Możesz skorzystać z poradnictwa psychologicznego i skonsultować swoje wątpliwości z psychologiem i psychoterapeutą.