negatywne myślenie

Dlaczego odczuwam ból?

Ból potocznie oznacza nieprzyjemne doznania fizyczne i cierpienie związane z jego następstwami, często natury psychicznej, a zgodnie z Wielkim Słownikiem Medycyny jest wynikiem podrażnienia zakończeń nerwowych lub silnego negatywnego stanu emocjonalnego. Międzynarodowa Organizacja Bólu definiuje to zjawisko jako „nieprzyjemne doświadczenie czuciowe i emocjonalne związane z rzeczywistym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek lub opisywane, jako takie uszkodzenie” (Suchocka, 2008).

Ból jest najczęściej spotykanym objawem w medycynie. Jako biologiczny sens ostrego bólu wymienia się przede wszystkim funkcję obronną i ostrzegawczą. Dzięki niemu udaje się uchronić bądź zminimalizować uszkodzenie ciała, ale także rozpoznać rozpoczynający się proces chorobowy, a nawet umiejscowić go (Dahl, Moiniche, 2004).

Nierzadko pomimo fizycznego powrotu do zdrowia ból nie mija lub jest stale obecny podczas przewlekłej choroby. Jest uporczywy, nawracający. Staje się dodatkowym źródłem cierpienia, ponieważ samo przeżywanie bólu powoduje wystąpienie kolejnych objawów, m.in.: apatii, męczliwości, ograniczeń ruchowych, obniżenia nastroju, drażliwości, zaburzenia snu i apetytu (Dobrogowski, 2007). Wg naukowców taki rodzaj bólu traci już swoją pierwotną funkcję ostrzegawczą, a utrzymujący się ponad trzy miesiące uznaje się za osobną jednostkę chorobową – ból przewlekły (Korff M., Dunn K.M. Pain. 2008).

 

Źródła:

Dahl J.B., Møiniche S. Pre-emptive analgesia. „British Medical Bulletin”, s. 13–27, 2004.

Dobrogowski J. Niefarmakologiczne metody leczenia bólu. Polski Przegląd Neurologiczny 2007; 3 (4): s. 272-278.

von Korff M., Dunn K.M. Pain. 2008; 138 (2):pp. 267–76.

Suchocka L. Psychologia bólu. Warszawa: Wydawnictwo Difin; 2008.